Jest już 1181 szczytów.

Przedstawiam listę 1181 nazwanych szczytów w Tatrach Wysokich powyżej 1600 m n.p.m, na których byłem w latach 1978-2020. Zestawienie jest aktualne na dzień 6.11.2020 roku.

Uznałem, że należy wejść na takie formacje jak :

  • szczyty i wierchy

  • turnie, turnice i turniczki

  • mnichy i mniszki,

  • czuby i czubki, kopiniaki i kopiniaczki

  • igły, zęby, chłopki, fajki i rogi

  • strażnice i strażników

  • bule, kopy i kopki itp. ,

które zostały opisane w niżej wymienionych publikacjach:

  1. Przewodniki 1-25, Witold Henryk Paryski

  2. Wielka Encyklopedia Tatrzańska, Zofia Radwańska-Paryska, W. Paryski

  3. Przewodniki szczegółowe, tomy 7-19 Władysław Cywiński

  4. Przewodniki – I-IX, Arno Puškáš,

  5. Opracowanie – Od A po Z o názvoch Vysokých Tatier, Ivan Bohuš

  6. Atlas Satelitarny – Tatry i Podtatrze – J. Januszewski, G. Głazek, W. Fedorowicz-Jackowski, współpraca T. Borucki.

foto. Albin Marciniak

Ponad powyższy zbiór, całkowite zestawienie moich zdobyczy w Tatrach Wysokich w ostatnim czasie się rozrosło. Okazało się, że byłem również na większości nazwanych obiektów zawartych na: Mapach w Pionie Grzegorza Głazka. Z niektórych propozycji nazewniczych – jako praktyk – zrezygnowałem świadomie (np. Strażnik nad Czołówką). Z istotnych „tam nazwanych” brakuje mi tylko Turni Kurczaba, który mam nadzieję szybko uzupełnić.

Zamieszczam też wybrane pozycje mojego autorstwa, które konsultowałem z Darkiem Marciniakiem – dagomar.eu/panoramy.html . Nie są to wszystkie – jest ich znacznie więcej, ale ciągle potrzebują więcej czasu na analizę i przemyślenia.

Kilka pozycji jest autorstwa: Pavol Jackovič, Wojciech W. Wiśniewski i Maciej Popko i Dariusz Marciniak.

Początkowo, podział listy konsultowałem z Tomaszem Boruckim. Listę w obecnym kształcie stworzyłem już samodzielnie. Poruszanie się w zbiorze, mającym sporo ponad tysiąc nazw nie jest proste. Dlatego będę wdzięczny za informację, jeśli ktoś będzie miał uwagi?

W tym sezonie, wyjątkowym dla nas wszystkich ze względu na pandemię, mogłem uzupełnić listę o niewielką liczbę pozycji z tej kolekcji. Dziękuje ponownie wszystkim moim partnerom. Wspinałem się głównie solo i rodzinnie z Asią i Antkiem. Władek Vermessy – „jak starszy brat”, wsparł mnie w tych najtrudniejszych chwilach i wspólnie weszliśmy na te najbardziej niedostępne typu „the bad and the ugly” . Ukłony również dla Albina Marciniaka i Tomka Augustynka za wejście na Niżniego Pazdura- „ostatnią nazwaną a nie zdobytą”

Z taternickim pozdrowieniem

Andrzej Marcisz

Lista tu – klik.